Verzorgers doen zoveel meer dan enkel boodschappen. Het zijn “all-round superhelden” voor de zorgbehoevenden. Ze helpen hen met het huishouden, administratie, vervoer en zo veel meer. Een job die veel respect verdient.
Tim (31 jaar) is een van de drie mannelijke verzorgers van Zorgbedrijf Rivierenland. Hij komt al 8 jaar aan huis bij Magda (81 jaar en vroeger zelf verpleegkundige). Zij was een van zijn eerste cliënten toen hij als verzorgende begon te werken en ondertussen hebben ze een erg hechte band.
Heb je met iedereen zo’n band als met Magda?
Tim: Met de ene persoon al wat meer dan met de andere. Maar eigenlijk wel. De mensen zijn zelf over het algemeen ook altijd heel vriendelijk.
Magda: Tim is een makkelijke jongen om mee om te gaan. Ik heb het al gezegd tegen zijn vader ook!
Wat doet Tim zoal voor jou?
Magda: Alles, Mechelen is te klein als hij wegvalt voor mij. Hij doet de was, brengt mijn administratie in orde, hij kookt en gaat naar de winkel. Ik moet nooit zeggen wat er gehaald moet worden, hij kijkt zelf wat er nodig is. Hij maakt ook mijn doktersafspraken, dat kan ik zelf niet meer omdat ik wat doof begin te worden. Dat is een van de kwaaltjes van het ouder worden.
Tim: In het begin kwam ik maar 1 keer per week langs, op woensdag voor de boodschappen. Magda bestelde toen haar maaltijden bij de traiteur. Maar toen ze deze na 10 jaar beu begon te worden, vroeg ze of ik 2x per week wilde langskomen, om eten te maken.
Magda: Er is ook veel veranderd nadat ik mijn heup had gebroken, zoals bij veel oude mensen gebeurt. Ik was witloof aan het kuisen, aan het fornuis, en plots gleed ik uit. Ik hoorde het bot kraken en kon niet meer rechtstaan. Dus ik wist wat er gaande was.
Tim: Dit was drie jaar geleden. We hebben toen een ziekenhuisbed in de woonkamer gezet en dat is sindsdien altijd blijven staan. Ik kom nu bijna dagelijks langs, behalve op vrijdag en op maandag.
Magda: Dat ziekenhuisbed is echt goud waard, dat gaat hier niet meer weg.
Kan hij goed koken?
Magda: Jazeker! Ik kan het ook zelf niet meer. Ik laat alles uit mijn handen vallen door de reuma. Helpen met afwassen lukt me soms nog als ik een goede dag heb. Tim kan trouwens lekker koken!
Tim: Ik vraag regelmatig waar ze zin in heeft, en ze geeft me ook feedback op wat ik maak. Zo weet ik ondertussen al hoe ze haar biefstuk het liefste eet en dat de gerechten goed gekruid moeten worden.
Doet Tim ook jouw verzorging?
Tim: neen, dat is iets wat de verpleging doet.
Magda: De verpleegster komt elke dag langs, om mijn gezicht te wassen en voor het intiem toilet. Ik vind het erg belangrijk om elke dag gewassen te worden. Vroeger ging ik zelf in bad, maar dat lukt me niet meer. Ik heb de kracht niet meer om zelf recht te komen. Daarom ga ik nu eerder in de douche en de verpleegster helpt me daarbij. Het is in het begin wel wat raar om je verzorging aan anderen over te laten.
Je verschiet er ook van hoe je als oudere je krachten verliest. Ik had me vroeger, toen ik zelf verpleegster was, nooit kunnen voorstellen wat het allemaal betekende om ouder te worden. Toen durfde ik soms wel eens denken dat de ouderen die ik verzorgde, een beetje overdreven. Maar ik kan op dit moment amper mijn armen omhoog houden of een stoel verzetten. Dit had ik nooit gedacht!
Hoelang is Tim bij jou als hij langskomt?
Tim: Dat hangt ervan af. Soms een uur en drie kwartier, soms een hele namiddag. Want het is niet enkel de gezinszorg die belangrijk is, ook het sociale contact, de babbel die we hebben. Soms trekken we ook eens naar buiten met de rolstoel voor een wandeling.
Magda: Want ik mag niet meer alleen naar buiten, dat is te gevaarlijk want ik zou kunnen vallen. Daarom heeft Tim een rolstoel voor me geregeld. Ook autorijden doe ik niet meer.
Tim: Dat doe ik dus ook wel eens voor haar. Via Zorgbedrijf Rivierenland kunnen we gebruik maken van een Cambiowagen. Die reserveer ik en dan rijd ik haar bv. naar het ziekenhuis of de dokter.
Jullie kennen elkaar duidelijk al goed ondertussen.
Tim: Dat klopt. Ook haar zoon Werner ken ik ondertussen goed, omdat hij ook vlak bij mij woont. Ik kom hem wel eens tegen in de frituur. Maar dat wil niet zeggen dat ik alles tegen haar zoon ga vertellen.
Magda: We vertrouwen elkaar, en dat moet zo zijn vind ik ook.
Wat vind je de belangrijkste eigenschap waarover een verzorgende moet beschikken?
Tim: Empathisch zijn. Het is vooral belangrijk om je te kunnen inleven in de situatie van de cliënten. En dat je kan anticiperen op hun vragen en problemen.
Magda: En geduld! Engelengeduld, anders kan je de job niet volhouden en dat moet de cliënt dan bekopen.
Tim: Dat is waar. Maar je moet ook assertief zijn. Als de cliënt dingen vraagt die je niet kan verwezenlijken, moet je dit durven zeggen. En natuurlijk leergierig zijn ook. Want ik kon in het begin bijvoorbeeld niet goed strijken, volgens een van mijn cliënten toen. Ik deed toen eens ergens een vervanging en de week erop moest mijn collega alles opnieuw strijken!
Communicatie met collega’s is natuurlijk ook heel belangrijk. Als er iemand op vakantie gaat van de verzorgers, en er komt vervanging is het heel belangrijk om aan elkaar door te vertellen hoe de cliënten zijn, wat ze belangrijk vinden. Zodat de vervanging zo goed mogelijk verloopt. Zowel voor de verzorgende als voor de cliënt.
Magda: Elke verpleegster of verzorgende zou eigenlijk drie maanden in een ziekenhuisbed moeten hebben gelegen, volledig afhankelijk van andere mensen, om te weten wat het is om zorgbehoevend te zijn.
Tim: Je weet inderdaad niet hoe belangrijk kleine details en gewoontes zijn voor iemand die de hele dag bedlegerig is, tot je het zelf eens hebt meegemaakt. En die gewoontes van de mensen moet je leren aanvaarden en overnemen. Maar cliënten kunnen ook leren van jou! Je moet elkaar leren kennen. Initiatief nemen en vragen stellen is ook erg belangrijk.
Magda: Door aandacht te hebben voor details. Daarmee maak je het verschil en breng je het beroep van verzorgende echt omhoog.
Heb je zin gekregen om ons team van verzorgers te versterken? Check onze vacaturesof stuur ons jouw spontane sollicitatie!
