Gepubliceerd op:
29
januari
2021

Pauwel is ergotherapeut in wzc De Lisdodde, waar door corona het leven, wonen en werken het voorbije jaar erg veranderd is. Om zo snel mogelijk terug te kunnen naar het normale leven, laat hij zich vaccineren.

Wat doe je als ergotherapeut in De Lisdodde?

Ik ben in 2005 gestart in De Lisdodde, dat toen nog wzc De Polder heette. Ik werk zowel op de open als op de gesloten afdeling en werk nauw samen met animatoren en kinesisten. Het is een fijne werkomgeving.

Als ergotherapeut leg ik mij erop toe om de zelfredzaamheid, psychosociaal contact en de functionele motoriek van ouderen te onderhouden. Mijn werking is heel persoonlijk en stem ik af op de fysieke en mentale mogelijkheden van de oudere. Ouderen met (beginnende) dementie vragen bijvoorbeeld een meer empathischere aanpak. Naast specifieke ergotherapeutische activiteiten geeft ik relaxatiebaden, geheugentraining, adl-training*, maaltijdbegeleiding, bespreken van de actualiteit, skypegesprekken met familie begeleiden of gewoon eens een babbeltje doen met de mensen.

*Bij adl-training gaan we specifiek per bewoner kijken hoe we hem of haar met ergonomische tips of hulpmiddelen kunnen ondersteunen om zo veel mogelijk zelfredzaam te blijven. Bijvoorbeeld om zo lang mogelijk in te staan voor zelfzorg. Dit geeft bewoners een groter zelfwaardegevoel.

Welke invloed heeft corona op jouw werk?

Tijdens volle lockdown ben ik voltijds op één afdeling gaan werken, om het risico op besmetting zo laag mogelijk te houden. Ook de inhoud van mijn job veranderde: er kwam een algemene focus op individuele activiteiten, therapieën en detailzorg. Ik heb ook mee de zorg ondersteund en nam veel meer sociale taken op, zoals de babbelboxen en skypegesprekken met familie.

Door corona waren plots alle groepsactiviteiten weggevallen, ook deze die voor ontspanning zorgen zoals het samen zingen of dansen. Ook activiteiten met fysiek contact vielen weg.

Hoe heb jij corona ervaren, persoonlijk?

Vooral de eerste golf was voor mij mentaal heel moeilijk. Enerzijds omwille van de overlijdens die we hier hebben meegemaakt in De Lisdodde en de getuigenissen van familieleden die geen afscheid hebben kunnen nemen.

Anderzijds was er ook de fysieke afstand die we moesten bewaren tegenover bewoners en collega’s. De zorg werd letterlijk afstandelijker en dat is hard voor de bewoners, en ook voor ons.

Hoe sta je tegenover de vaccinatie?

Ik ben gelukkig niet ziek geweest. Afgelopen week heeft het personeel hier haar eerste vaccinatie gekregen. Zelf heb ik niet getwijfeld om ze te laten zetten. We kregen vooraf ook een goede uitleg van onze CRA (Coördinerend Raadgevend Arts) en via livestream een uiteenzetting van professor Pierre Van Damme. Van sommige collega’s hoorde ik wel wat twijfels of bezwaren, om allerlei redenen. Maar de meeste collega’s laten het vaccin wel zetten. In onze sector vind ik dat eigenlijk echt essentieel. Een griepspuit zet ik in de eerste plaats om de bewoners te beschermen, de coronaspuit laat ik in de eerste plaats voor mezelf zetten. Het is onze eerste stap terug naar een normaal leven.

Wel heb ik het moeilijk met het feit dat wij voorrang krijgen op de zorgverleners die op de covidafdeling in de ziekenhuizen staan. Ik ben blij met mijn vaccin, maar had het ook niet erg gevonden als ik er een paar weken langer op had moeten wachten.

Waar kijk je het meest naar uit eens corona voorbij is?

Terug zang- of dansnamiddagen kunnen organiseren. Ik hou van muziek, speel zelf gitaar en probeer zo veel mogelijk muziek tot bij de bewoners te brengen door YouTubefilmpjes kijken, samen zingen en dansen, hen muziek laten beluisteren via een hoofdtelefoon of ik durf zelf ook al eens wat plaatjes draaien.

Terug echt fysiek contact kunnen maken met de bewoners. Zoals handen geven, massage, een knuffel of samen dansen.

Opnieuw gezamenlijke activiteiten kunnen organiseren, zoals het samen koken of de wellnessnamiddag. En natuurlijk… het contact met bewoners zonder mondmasker.