Ann werkt twee halve dagen per week vanuit het callcenter in het stadhuis en ondersteunt er de maatschappelijk assistenten als “tracer”.
Op 7 augustus startte Stad Mechelen in samenwerking met de Eerstelijnszone Mechelen – Sint-Katelijne-Waver met lokale contact tracing. Het team bestaat uit o.a. vrijwilligers van Stad Mechelen en Zorgbedrijf Rivierenland. Een van hen is An D’Hoine, animator en administratief medewerkster bij ldc De Rooster.
“Sinds de heropening van de dienstencentra zijn de bezoekersaantallen van De Rooster sterk gedaald. Door de coronamaatregelen kunnen we er veel minder mensen ontvangen, we werken nu met minder dan de helft van de normale bezetting. Ook het animatieaanbod is sterk teruggevallen. Ik ben daarom erg blij dat ik kan helpen in het lokale contact tracing team.”
Interessante opleidingen
“Voor we van start gingen kregen we heel wat opleiding en uitleg. In de eerste plaats leerden we de regelgeving rond quarantaine en bubbels. Maar we leerden ook heel wat telefonische communicatietechnieken, zoals bv. hoe je best met mensen kan praten die niet zo welwillend zijn om vragen te beantwoorden. Of met mensen die angstig zijn. Dat zijn dingen die ik de rest van mijn carrière kan meenemen.”
“We werken nu met een team van ongeveer 7 mensen en een verantwoordelijke. Onze bureaus zijn in de nok van het stadhuis, waar vroeger de collega’s van de ICT-dienst zaten. We zitten allemaal in dezelfde ruimte, maar uiteraard ver genoeg van elkaar. De reden dat we niet telewerken is omdat we op deze manier veel van elkaar kunnen leren. We horen elkaar telefoneren, we kunnen sneller vragen stellen en krijgen veel feedback van elkaar en de verantwoordelijke. Want hoewel we een opleiding gehad hebben, is dit voor velen van ons een totaal nieuwe ervaring.”
Nieuwe collega’s ontmoeten
“De sfeer onder de collega’s is echt super. Iedereen is vrijwillig in dit verhaal gestapt. Weliswaar met toestemming van hun leidinggevende want we werken tijdens onze normale werkuren. Ik heb al heel wat leuke nieuwe collega’s ontmoet die ik anders niet snel zou zijn tegengekomen.
Echt iets voor mij!
Ik ben heel blij dat ik mijn tijd op deze manier nuttig kan invullen. Want ik voel dat we de mensen echt helpen. We kunnen de quarantaine niet opheffen natuurlijk, maar door met hen in gesprek te gaan kunnen we de frustratie wat wegnemen. De mensen voelen zich dankzij ons gehoord.
Als je sociaal vaardig bent en graag het verschil maakt is dit echt iets voor jou.”
Hoe werkt het contact tracing team?
“Vanuit de ziekenhuizen en huisdokters krijgt het team lijsten door van besmette personen. Deze mensen worden opgebeld en er wordt als eerste gevraagd hoe het met hen gaat. Deze mensen zitten in quarantaine of isolatie, er spoken waarschijnlijk honderden vragen door hun hoofd. Door als eerste te vragen hoe het met hen gaat, proberen we het ijs wat breken. Daarna gaan we verder, we luisteren en stellen vragen om af te leiden of ze de quarantaineregels kennen en begrijpen. Of ze misschien hulp nodig hebben. We hebben wel een hele vragenlijst, maar de bedoeling is niet om de mensen te controleren. Wel om te sensibiliseren. We vertrekken steeds vanuit de bezorgdheidsvraag: Hoe gaat het met u?”
“Enkele vragen die we bijvoorbeeld stellen gaan over de woonsituatie. Die heeft natuurlijk veel invloed op de manier waarop ze de maatregelen kunnen toepassen. Of ze een aparte kamer hebben waar hun partner kan slapen, of ze wel of niet een tuin of terras hebben. Met deze info in het achterhoofd kunnen mee naar oplossingen zoeken voor quarantaineproblemen die zich stellen. We vragen geen namen en contactgegevens van andere mensen waarmee zij contact hebben gehad, dit doet de het Vlaamse contact tracing team. Bij ons ligt de focus op helpen en begrip tonen. Want we zitten allemaal in hetzelfde schuitje en moeten er samen door.
