Vandaag staan er 10 vrijwilligers in de kijker, een aantal van de chauffeurs van de minder mobielen centrale.
In de refter van het Sociaal Huis ruikt het naar versgebakken taart. 10 chauffeurs van de minder mobielen centrale (MMC) zitten klaar om hun verhaal over dit bijzondere vrijwilligerswerk te doen.
Waarom zijn jullie vrijwilliger geworden?
Eddy K.: Na mijn brugpensioen heb ik eerst het lijstje klussen thuis afgewerkt maar ik kan niet stilzitten, dus na de klusjes zocht ik een andere activiteit. Ik las toen in de krant dat ze chauffeurs zochten en voilà, jaren later zit ik hier nog met evenveel plezier.
Andrée Vds.: Bij mij is het eigenlijk dezelfde situatie. Ik ben op pensioen gegaan toen ik 65 was, ben dan nog 2 dagen per week blijven werken en daarna zat ik alleen thuis. Ik wou daar niet zo blijven zitten dus heb ik gebeld naar de MMC en een dag later kon ik al beginnen rijden.
Eddy M.: Toen ik met pensioen was zocht ik ook iets om bezig te zijn. Mijn vrouw heeft dan, achter mijn rug, gebeld met de MMC en een afspraak gemaakt. Ik heb een gesprek gehad en in het begin reed ik 2 keer per week en ondertussen is het 3 keer per week.
Hubert Vdz.: Mijn vrouw heeft het ook in gang gestoken. Ik ben begonnen met de MMC toen ik 4à5 jaar thuis was en ondertussen zijn we ongeveer 11 jaar verder.
Andre K.: Ik ben gestart met de MMC nadat ik een nieuwe auto had gekocht. Het was zonde dat die zoveel stil stond en toen zag ik in de streekkrant een advertentie, heb ik een gesprek gehad en mijn auto stond direct minder stil.
Wat vinden jullie leuk aan het rijden als chauffeur?
Andy C.: Je helpt mensen. Je doet iets positiefs. Dat vind ik het belangrijkste dat je mensen helpt. Ik heb vroeger nog vrijwilligerswerk gedaan in een lokaal dienstencentrum waarbij ik mensen leerde tekenen en boetseren maar de interesse was daar zeer beperkt. Hier help je echt mensen.
Andrée Vds.: Het contact met de mensen is fantastisch. Je hebt ook vaste klanten als je vaste dagen rijdt en je leert hen dan echt kennen.
Eddy K.: Dat klopt. Je krijgt veel weerklank van de mensen. We zijn eigenlijk de nieuwe facteurs. Je krijgt echt vriendschap terug van de mensen.
Hubert Vdz.: Je hebt eigenlijk twee soorten klanten: mensen die niets vertellen en mensen die op een rit van 10 minuten hun hele leven hebben verteld. De meeste klanten zijn tussen de 80 en 90 jaar.
August H.: Het is ook gewoon fijn dat je mensen kan begeleiden in en uit de wagen. Ik behandel hen alsof ik mijn vader of mijn moeder zou behandelen.
Hebben jullie invloed op de planning van de ritten?
Miel B.: In het begin kan je aangeven wat je wel of niet wil doen zoals korte of lange ritten, of je mensen in een rolstoel kan vervoeren of niet, of je huisdieren in je auto toelaat of niet, enzovoort.
Andrée Vds.: Je kan ook zelf bepalen of je kan rijden of niet. Als het niet past dan kan je dat ook zeggen.
Josée C.: Mensen zijn ook flexibel. Ze passen hun wensen ook wel aan als ze weten dat je op kleinkinderen moet passen of over de middag zodat je zelf ook iets kan eten.
August H.: Ik rijd al van in het begin toen we nog met 4 chauffeurs waren. Ondertussen ben ik verhuisd en dus rijd ik enkel nog af en toe als er iemand in mijn buurt woont. Dus mij bellen ze als ze me nodig hebben.
Iedere dag met de wagen rijden is ook niet zo evident, zijn er soms ook moeilijkheden?
Eddy M.: Er zijn zelden problemen. In al die jaren dat ik rijd, heb ik één keer een probleem gehad met een klant.
Hubert Vdz.: Dat kan ik beamen, ik rijd nu ongeveer 11 jaar en heb ook bijna nooit problemen gehad. Sommige klanten vergeten af en toe iets en dan moet je wel overtuigingskracht hebben om hen te overtuigen dat jij daar op de juiste dag staat om hen op te halen.
Eddy K.: Het is wel niet altijd evident met de regels zoals het niet mogen rijden in autoluw Mechelen, parkeren in drukke straten of parkeren bij ziekenhuizen.
Zien jullie de andere vrijwilligers regelmatig?
Hubert Vdz.: Drie keer per jaar nodigt Carine, de coördinator, ons uit voor een overlegmomentje en dan is er ook altijd iets lekkers.
Andrée Vds.: Dat is ook belangrijk, dat we elkaar regelmatig zien. De klanten verwijzen soms naar andere chauffeurs en dan is het goed om te weten over wie het gaat.
Andre K.: Ja het is ook goed dat we met elkaar kunnen praten, ervaringen kunnen uitwisselen met elkaar.
José Vr.: Carine is echt een meerwaarde. Zij zorgt voor de goede opvolging zowel naar chauffeurs toe als naar de klanten toe, ik hoor alleen maar positieve dingen over haar.
Bedankt voor dit gesprek en vooral voor jullie vrijwillige inzet!
