Een hoofdverpleegkundige, wat doet die zoal? Cindy Vertommen van wzc Hof van Egmont gunt jullie een blik achter de schermen van haar job.
Cindy Vertommen (41) werkt sinds 2007 als hoofdverpleegkundige in woonzorgcentrum Hof van Egmont op de afdeling Maneblusserswijk. Op deze afdeling wonen 44 bewoners met fysieke zorgbehoeften en er kunnen 6 mensen in kortverblijf verblijven. Een job die haar veel voldoening geeft.
8u00
Ik start mijn dag met een tas koffie die ik haal in de leefruimte bij de bewoners. Terwijl een leerwerknemer het ontbijt maakt voor onze bewoners, help ik een bewoonster met haar oogdruppels. Een andere dame vraagt me haar medicatie te geven en haar even te helpen met haar aerosol. In de verpleegpost lees ik het dagboek van de bewoners in het EZD (Elektronisch Zorg Dossier). Daar staat door de zorgmedewerker en de verpleegkundige in vermeld hoe de vorige dag en voorbije nacht verlopen zijn. Op die manier weet ik goed voor welke bewoners ik vandaag een actie moet ondernemen.
Zo ga ik langs bij mevrouw M. die door haar beginnende dementie ’s nachts medebewoners uit hun slaap houdt terwijl ze door de gangen dwaalt. En bij mevrouw A. die graag terug thuis wil gaan wonen. Zij is na een opname in het ziekenhuis bij ons is beland omdat ze geen familie had die kon instaan voor haar verzorging.
9.15u
Ik krijg telefoon; er belt een collega ziek. Alle hens aan dek! Ik moet iemand vinden die vannacht en ook de volgende 4 nachten wil invallen. De 3de persoon die ik opbel kan vannacht en ook morgen komen werken. Oef! Zover zit ik al. De volgende nachten oplossen doe ik door een mail te sturen naar de nachtcollega’s en de collega hoofdverpleegkundigen. Hopelijk geraakt dit snel opgelost.
Het is 9.45u en ik heb om 10u een zorgoverleg in het ziekenhuis St Maarten. Gelukkig is dat niet ver. Ik haast me door de gang naar beneden…
10u00
Ik kom tijdig aan in het ziekenhuis. De geriater is er nog niet dus ik ga even langs bij mijn bewoonster; ja mijn, zo voelt het toch. :) Wanneer de familie en geriater arriveren, verplaatsen we ons naar de vergaderzaal. We hebben een uur lang een zorgoverleg en nemen enkele beslissingen.
Ik kan me er in vinden. De geriater bedankt me voor de aanwezigheid. Een normale zaak en onderdeel van mijn takenpakket maar vaak doen we dat niet. Weer even aangenaam verrast.
11.45u
Ik kom op de afdeling maar ben net te laat voor de briefing. Iedereen is terug naar de gang voor de voorbereidingen voor het middagmaal. Met de verpleegkundige overloop ik de bijzonderheden. Ik registreer de afspraken die net in het zorgoverleg gemaakt werden.
Vlug open ik mijn mailbox. Is er al een oplossing voor mijn nachten? Ja, oef! Weeral oef. Ik heb zelfs een nacht waar al 2 medewerkers aangeven te willen komen werken. Ik plan de uren in, geef aan dat de op te lossen nachten in orde zijn en bedank iedereen voor de snelle reacties.
Ik heb verder nog een 5-tal mails van collega’s van een andere afdeling die wissels doorgeven, dus ik pas hun planningen aan.
12.45u.
De telefoon gaat en een collega vraagt of ik mee buiten ga eten op het terras. Even pauze, opladen en genieten van de zon.
13.15u
Op de terugweg na de lunch, in de gang, kom ik de dochter van mevrouw E. tegen die me graag wil spreken. We gaan even tot in de verpleegpost. “Ons moeder is veranderd, ze is veel meer gelaten, ze weet soms niet meer wie ik ben…” We bespreken haar bevindingen en ik geef aan dat ik de huisarts zal contacteren en zal vragen aan onze referentiepersoon dementie om een eenvoudige eerste dementietest.
13.35u
Ik zet de computer aan en lees de nieuwe mails door: Het verslag van de vergadering vorige week. - Dat lees ik later wel.
Een collega vraagt of ze nog een dag verlof volgende week kan krijgen. - We zijn maar net op bezetting geroosterd, dat kan ik helaas niet toestaan. Ik geef aan wat de mogelijkheden zijn om te wisselen. Verder nog een vraag van de apotheek en een mail van de maatschappelijk assistent voor een intake van een nieuwe kortverblijver.
14.20u
Het is het einde van de maand, ik begin aan het oplossen van de anomalieën: nagaan dat het uurrooster klopt met de tikkingen die gedaan werden, shiften aanpassen omdat er medewerkers gewisseld hebben, een dubbele boeking uit het systeem halen, een ontbrekende boeking invullen, …
15.10u
Ik maak kennis met de kortverblijfster en haar familie die deze namiddag gearriveerd zijn. We maken nog enkele afspraken over wie ik kan bereiken tijdens het verlof van de dochter.
Dan werk ik nog voort aan de anomalieën.
16.45u
Na enkele laatste telefoons en een vrijwilliger die iets komt vragen zit mijn dag erop. Het is al later dan ik dacht. Ik moet nog een 20-tal medewerkers hun anomalieën doornemen, maar dat zal voor morgen zijn. Ik ga nu naar huis. Het was een dag zonder vergaderingen, met heel wat tijd die ik kon doorbrengen op de afdeling. Dat zijn dagen die ik koester, deze dagen geven mij een goed gevoel.
