Als de zorgnood te groot wordt: Jeannine over de verhuis van haar echtgenoot Staf

Staf is 88 en woont sinds begin februari op de ‘Vliet’, in Hof van Egmont. In 2017 al, kregen hij en zijn echtgenote Jeannine te horen dat Staf de ziekte van Alzheimer heeft. Vijf jaar lang zorgde Jeannine thuis zo goed mogelijk voor haar echtgenoot.

Jeannine: “Dat lukte de eerste jaren aardig. Maar ik zat toch ook in mijn hoofd met ‘later’. Stel dat ik niet meer alleen voor Staf zou kunnen zorgen, wat dan? Ik wilde daarop voorbereid zijn. Waar zou Staf dan terecht kunnen? Zou ik mee verhuizen? Wat met het financiële plaatje? Daarover ging ik een viertal jaar geleden al met zorgcoach Leslie praten. We onderzochten een paar pistes, zodat ik zeker wist wat er – op het moment dat de zorgnood echt te groot zou worden – mogelijk was.”

Het grootste dilemma

Begin januari 2022 viel Staf uit bed. Jeannine kon hem niet rechtop helpen en Staf moest met de ziekenwagen opgehaald worden. Net zoals de vorige keer, in de zomer van 2021.  Want dit scenario had zich al eens exact zo afgespeeld. Jeannine: “Ik rijd nog met de auto, ik doe de was, ik poets en ik kook. Ik kan nog heel veel. Maar het vallen maakte alles plots anders. Het was heel pijnlijk om dat aan mezelf te moeten toegeven. Wij zijn bijna zestig jaar getrouwd, Staf heeft heel goed voor het huishouden en voor mij gezorgd, zodat ik uit werken kon blijven gaan.  En nu? Ik wilde Staf niet het gevoel geven dat ik hem ‘opgaf’. Maar nog langer thuisblijven, was voor hem ook niet goed. Aan die valpartijen hield hij telkens toch verwondingen over. En wat als hij bijvoorbeeld een heup zou breken? Het was een dilemma dat gepaard ging met veel schuldgevoelens.”

Zelfzorg

Jeannine maakte een afspraak met woonzorgcoach Ellen, in Hof van Egmont, om een mogelijke opname te bespreken. Jeannine: “Ik koos eerst voor een gesprek bij Hof van Egmont, omdat het zo dichtbij is. Toen wist ik nog niet dat er zo veel warme en charmante mensen werken! Staf is er nog maar pas, maar ik moet zeggen: ze hebben mijn hart daar veroverd. Ik voelde me emotioneel echt ondersteund, door Tom (teamcoach, red.) en Ellen. Zowel bij de beslissing over Stafs opname, als tijdens zijn eerste weken na de verhuis. Als partner komt er ontzettend veel op je af. In Hof van Egmont weten ze dat, stellen ze je gerust en geven ze antwoord op al je vragen. Ik voelde: hier wordt – op emotioneel vlak – ook voor mij gezorgd. Daar ben ik heel dankbaar voor. Er werd me ook op het hart gedrukt dat ik aan ‘zelfzorg’ moest doen. Dat is bemoedigend.”

Nog niet

“Te voet ben ik op een kwartiertje bij Staf. Regent het, dan kan ik de bus nemen. Ik ga zowat elke dag op bezoek. Eerst was ik vastbesloten om mee te verhuizen. Daar hebben Ellen en ik veel over gepraat. Het was dankzij haar dat ik inzag, dat het Hof van Egmont mijn plek nu nog niet is. Nog niet. Want van zodra ik voel dat ik mijn kinderen tot last zou worden, wil ik ook naar daar. Naar Staf.”

Even landen

Hoe stelt Staf het, vijf weken na zijn verhuis? Jeannine: “Staf is nogal introvert. Wanneer hij je kent, komt hij los. Maar daar heeft hij tijd voor nodig. Ik was bang dat hij zijn draai niet zou vinden. En inderdaad: het duurt denk ik nog wel even voor hij helemaal zal kunnen landen. Maar Tom en het team doen heel erg hun best om hem op zijn gemak te stellen.”

“We hebben, voorafgaand aan de opname, heel veel gepraat over Staf: waar houdt hij van? Wat is zijn geschiedenis?  Welke job had Staf?  Wie is Staf? Ik merk nu dat de zorg echt op zijn maat is afgestemd. Op wat ik vertelde in die gesprekken. Staf heeft bijvoorbeeld lang in de groentestreek Sint-Katelijne-Waver gewerkt en heeft er ook van bij zijn geboorte tot zijn 73^e gewoond. In Hof van Egmont weten ze van Stafs groene vingers af. Er werden meteen plannen gemaakt om Staf bij beter weer in de moestuin te laten helpen.”

Dankbaar voor het bezoek

Ondertussen is er helaas heel wat gebeurd. Sinds een week valt Staf regelmatig, ook wanneer hij gewoon op zijn kamer is. Opnieuw een fysieke klap. Jeannine: “De dokters zijn op zoek naar de oorzaak voor z’n valpartijen, maar voorlopig tasten we in het duister. Iedereen hoopt vurig op beterschap. Tot dan kan ik alleen maar zeggen: Staf wordt hier zo goed verzorgd. En hij krijgt ook veel meer bezoek nu, dan toen we nog samen in Mechelen woonde. Daar zijn we beiden dankbaar voor.”

Aarzel je ook over een opname? Heb je nood aan advies of een gesprek in wat jou kan helpen? Neem vrijblijvend contact op met woonzorgcoaches Ellen Van Ighem of Sonja Kareman (voor Hof van Egmont).